Motion Design als stille kracht in vrijwel iedere productie
Motion Graphics zijn een stille kracht. Of het nu gaat om een volledig geanimeerde film, het visualiseren van gebouwen in 3D, of het tot leven brengen van logo’s en titels, ze voegen waarde toe. Ze maken complexe concepten helder, geven video’s een extra laag en geven tekeningen of schetsen meer kracht, doordat ze in beweging komen.
Er waren zelfs jaren waarin de helft van onze omzet uit Motion Graphics kwam. Toch blijft de combinatie van echte beelden en Motion Design onze favoriet. Hier een kleine blik in ons digitale schetsboek, en omdat klanten mijn rustige hip-hop deuntjes vaak afkeuren, gebruiken we die hier nu lekker wel.
Wordt vervolgd.
Learning never exhausts the mind. - Leonardo DaVinci
…is een quote die ik recentelijk op mijn werkkamer muur hing als reminder, omdat ik merk dat ik op dagen dat ik nieuwe dingen leer creëren, het gelukkigst ben. En nieuwe dingen leren gebeurt in babysteps van enkele procenten, maar wel met consistentie.
Zo klein als een korrel zand, een Pixar verhaal.
Vorig weekend leerde ik bijvoorbeeld alles over korrels zand, en hoe dat er zo realistisch mogelijk uit ziet.
Voor de korte film “Piper”, over een vogeltje aan de kust, hebben de makers bij Pixar enorm veel onderzoek gedaan naar het 3D renderen van levensecht zand en de effecten van water daarop. Het is echt een soort studie geworden waar Leonardo DaVinci trots op zou zijn. Het artikel dat daarvoor geschreven is zullen weinig mensen echt de moeite waard vinden om helemaal uit te pluizen, maar klik even op de link, de plaatjes geven al een goed inzicht in de diepte van het onderzoek dat ze deden. Ik vind het enorm interessant om een inzicht in dit soort workflows van de professionals van Pixar te kunnen krijgen.
(Hier vind je het hele artikel: https://www.fxguide.com/fxfeatured/the-tech-of-pixar-part-1-piper-daring-to-be-different/)
Behind-the-screens
Hieronder een kleine, snelle behind-the-screens van een nieuwe 3D omgeving waar we mee bezig zijn. We gingen van een korrel zand, naar een verlaten woestijn.
Veel details missen nog en er moet echt nog getweaked worden, maar het is zo leuk om een complete omgeving te kunnen bouwen from scratch, de bergen, de stenen, zelfs de structuur van het zand, waar nog meer programmeerwerk in zit dan je zou denken. 😅
Binnenkort meer!
x WouterCreativiteit, enkele bronnen die mij dit jaar inspireerden
Als kind lijken we er qua creativiteit lekker dagelijks op los te knutselen, verven, bouwen en weer afbreken. Jaren later lijken we die grenzeloze creativiteit vaak een beetje kwijt te zijn, wellicht omdat we op veel vlakken toch net iets teveel nadenken, of het gevoel hebben dat er andere belangrijke dingen eerst gedaan moeten worden.
Tijdens mijn eigen zoektocht naar een fijner creatief leven blader ik veel door boeken, kranten, sites en video’s. Ik leer, noteer en deel dat graag. Hierbij dus wat nuttige bronnen, zodat jij de komende tijd wellicht ook net iets meer dan voorheen zult schrijven, fotograferen en/of knutselen.
01. The Creative Act, door Rick Rubin
Het audioboek kwam grappig genoeg beter bij mij binnen. Geen verhaal over zijn leven als producer van tientallen van je favoriete liedjes en artiesten, maar meer een bijbel wat betreft je eigen creatieve proces en blokkades. Ligt vast al op je boekenplank wanneer we in dezelfde bubbel leven, maar tegelijkertijd vraag ik mij af of je je er ook wel echt in verdiept hebt. Het is meer een koffietafelboek, maar zonde om je tanden hier niet in te zetten. Je kunt iedere pagina openslaan en er staat iets sterks in dat je inspireert om direct te gaan aanklooien. Maar nogmaals, het audioboek kwam fijner binnen, ook omdat zijn stem echt rustgevend is.
02. The Andy Warhol Diaries & Pamela: A Love Story
Ja echt, en beiden te zien op Netflix. Ik keek ze beiden om hun eigen redenen geïnspireerd af, en de overeenkomst zit hem in hun dagelijkse journalen, het schrijven in notitieblokken. Die gedachten bleken later het fundament voor beide documentaires te worden. Het dagboek van Warhol werd zelfs door middel van AI omgezet in zijn eigen stem, heel netjes gedaan. Pak je eigen dagboek er dus weer dagelijks bij, want je weet nooit of het de basis van je eigen toekomstige Netflix serie zal zijn.
03. Traveling with Yoshitomo Nara (Docu)
Gefilmd met slechts een simpele camera, ergens begin 2000 geloof ik. In deze docu van 1,5 uur volgt de filmmaker Japanse kunstenaar Yoshitomo Nara, die bekend is geworden met zijn kinderlijke tekeningen. Daarnaast maakt hij ook sculpturen en installaties, maar wat mij inspireerde is zijn constante serieuze passie voor zijn creativiteit, waarbij hij totaal niet van dat pad lijkt af te wijken.
04. Overige tips en notities
Inhakend op tip twee, want de meeste inspiratie leerde ik dit jaar nog uit mijn eigen notities te halen. We kijken en luisteren (zoals de tips hierboven) snel naar anderen, maar vergeten dagelijks even kort stil te staan bij onze eigen bron aan kennis en inzichten. Ik neig steeds meer naar een pen en papier, om toch zelf even uit te vogelen wat de beste ideeën zijn. Neem mijn tips dus ook zeker over, maar je bent zelf misschien je belangrijkste bron van inspiratie.
The Billion Dollar Code (over de mogelijke bedenkers van Google Earth) was trouwens ook zeer aangenaam om te zien. Deze Netflix serie gaat over de (mogelijke!) bedenkers van Google Earth, een club creatieven in ik geloof Berlijn.
Ook verhalen (vaak zelfgemaakte docu’s) over kunstenaar Basquiat op YouTube bleven mij boeien. Verhalen die ingaan op hem als persoon, het leven in Amerika in die periode, en de constante drang om zichzelf te uiten.
Het boek Atomic Habits hielp mij trouwens het meest bij het onder de knie krijgen van mijn planning, en dan vooral het blijven uitvoeren van kleine routines. Omdat het boek zo bekend is plaats ik hem even bescheiden onder ‘overigen’, maar zou eigenlijk op één moeten staan, want juist door die routines beginnen creatieve uitingen ook een relaxed soort verplichting te worden. En nu we het toch over routines hebben, David Beckham’s levensverhaal was eigenlijk ook echt inspirerend om te zien. Ook eentje die op Netflix staan.
Qua podcasts bleven gesprekken met artiest Sticks in de Routines reeks mij boeien. Op een gegeven moment ontstonden er ook zijn eigen gesprekken met creatieven, aanrader om even te luisteren.
Conclusie
Veel consumeren natuurlijk, al dat soort tips. Toch is de belangrijkste les volgens mij dat je je eigen creativiteit serieus moet nemen. Leren om (weer) te creëren, tijd vrijmaken en steeds iets meer durven te uiten en delen (note to self).
Een kleurrijk slotakkoord
Mocht je op deze semi-koude en mistige vrijdagochtend een klein beetje ingekakt naar je scherm staren, laat je dan zeker even vermaken door deze korte herfstvideo die wij samen met Arjan Boekel maakten.
Hij neemt ons mee naar een van zijn gecreëerde tuinen in Weesp en vertelt over de herfst, wat het idee achter deze plek was, en hoe het groen zich daar gedurende deze periode beweegt. De planten maken zich klaar voor de winter, maar we aanschouwen eerst nog een kleurrijk slotakkoord, aldus Arjan.
Ons doel is om constant dit soort momenten te gaan vastleggen, waarbij we iedere maand een plek en periode uitlichten, want zelfs in hartje winter heeft moeder natuur volgens mij iets te vertellen en laten zien. De natuurinclusieve hoek waarin wij ons begeven blijft boeien, en dit is volgens mij pas het begin van wat er qua online content allemaal mogelijk is.
Dit is een groene samenwerking tussen ons en De Bloeimeesters.
Wordt vervolgd.
De natuur als fundament van wat wij maken
Een snelle scroll door onze gefilmde beeldbank en portfolio laat vanaf onze start in '17 toch echt een steeds sterkere drang naar groen en moeder natuur zien, en daar ben ik zo blij mee. Goed ook om te zien dat de markt en onze bestaande en nieuwe klanten exact die beweging maken, waardoor we wat betreft natuurinclusief werken, bouwen en leven steeds vaker samenwerken.
Soms kun je samen wekenlang op whiteboards uitschrijven wat de komende jaren onze richting en strategie zal zijn, maar een visuele samenvatting uit het archief zoals deze, doet dat volgens mij ook wel. We neigen van nature naar de bossen, bladeren en al het andere groen, en een steeds groter percentage van ons klanten doet exact hetzelfde. Hier zijn we trots op, en we hopen komende tijd alleen nog maar met meer energie samen dit mooie pad te kunnen bewandelen.
Greep uit ons werk.
Samenvatting van groene beelden uit ons archief, 2017 tot nu.
Portret van Pieter Hoen (Mecanoo)
Inspiratiedag met Ooijevaar, Bevlogen Bouwers en Parteon
Een jaar in Landsmeer, samen met Boekel Tuin & Landschap
Een portret van Jessie Straathof (De Bloeimeesters)
Wordt vervolgd.
Ondertiteling als vergeten kindje
Dit is een samenvatting van waar het stuk tekst volgens mij over zal gaan.
Niet dat onderstaande voorbeelden van subtitles slecht zijn hoor, er zitten zelfs stijlen tussen die ik zelf vaker wil toepassen, maar ondanks dat we als makers qua vormgeving en timing van zinnen bepaalde richtlijnen hanteren, lijkt het ondertitelen van video’s vaak ook een beetje op een matig aangekleed, bijna vergeten kindje. Zo’n to-do die snel nog even gedaan moet worden.
Je oog gaat er tijdens het afspelen van een video echter constant heen, zelfs wanneer de ondertiteling een eigen taal betreft. Het idee dat we ook deze to-do’s in een project serieus moeten nemen, blijft daarom bij mij groeien. Of je nu klant of maker bent, vogel op tijd uit hoe je ondertiteling eruit zal zien, wat mooi en rustig oogt, en past bij de huisstijl.
Doormiddel van deze notitie wil ik komende tijd zelf mijn favoriete stijl onder de loep nemen. Zijn dat korte of lange zinnen, veel komma’s of punten? En welk font? Want er zijn zoals ik al schreef veel richtlijnen, maar sinds de komst van steeds meer video’s op social media (en nieuwe generaties die ook weer hun eigen nieuwe stijlen hanteren) kunnen die richtlijnen ook langzaam weer het raam uit. En dat is inspirerend.
In een vervolg op deze notitie kijk ik daarom even welke zinnen, fonts, voorbeelden en richtlijnen ik als basis wil gebruiken voor aankomende producties, en helemaal interessant om te merken wanneer mijn collega’s en/of klanten het er niet mee eens zijn, en waarom niet. Ook dat proces leg ik vast.
Wordt vervolgd dus.
Wordt vervolgd.
Generatie Alles (znw.), waarom de naam?
Dit is een samenvatting van waar het stuk tekst volgens mij over zal gaan.
De naam valt op, en ziet er niet uit als de gemiddelde KvK inschrijving, en daar zijn we echt trots op. Soms denken we na over een naam die professioneler overkomt, maar kort daarna neigen we altijd weer naar de aard van het beestje. Maar hoe zien wij Generatie Alles? Wat zegt het? Laten we het samenvatten alsof we het woordenboek erbij pakten.
Generatie Alles (znw.)
1. De generatie die alles vastlegt en omarmt. Een creatieve beweging van verhalenvertellers die grenzeloos de wereld observeert en geen onderwerp dat hun raakt onopgemerkt laat. Deze generatie kan en wil alles vastleggen: van echte, persoonlijke verhalen tot maatschappelijke thema’s en alles daartussen. Ze legt alle emoties vast en vangt elk detail met haar lens, hoe klein ook.
2. Een tijdperk van ongeëvenaarde toegang. De eerste generatie in de geschiedenis die toegang heeft tot alles: technologie, informatie, cultuur en verhalen. Zij proberen grenzen te doorbreken, zijn inclusief en veelzijdig, en geloven dat elk verhaal de moeite waard is om verteld te worden.
Voorbeeld: “Generatie Alles omarmt de volle breedte van het menselijk bestaan; niets ontglipt hun oog of lens.”
Maar ook halen we inspiratie uit iedere generatie, en werken we het liefst met jong en oud. We hopen met onze verhalen op de lange termijn mensen uit ‘40 en ‘25 elkaar te laten begrijpen. Het doorgeven van verhalen voor volgende generaties blijft de afgelopen tijd in onze gedachten hangen. In een volgende versie van deze notitie zou dat deel wellicht ook in het woordenboek-voorbeeld hierboven genoemd worden.